นนทบุรี รันทด ลุงอายุ78ปี เร่ร่อนนาน12ปี ลูก4คนทิ้งขว้าง ซ้ำบอกให้พ่อไปตาย 

วันที่ 3 ธ.ค.67 เมื่อเวลา 16.00 น.ที่ สภ.บางใหญ่ ต.เสาธงหิน อ.บางใหญ่ จ.นนทบุรี 

ผู้สื่อข่าวพบกับ นาย สิทธิชัย สุธีวีระอนันต์ อายุ 78 ปี ซึ่งมาอาศัยอยู่ที่โรงพักนานตั้งแต่วันที่ 25 พ.ย.ที่ผ่านมา เพราะไม่มีที่อยู่ เจ้าหน้าที่ตำรวจตรวจสอบเบื้องต้นพบ บัตรประจำตัวประชาชน ใบอนุญาตขับขี่และบัตรคนพิการประเภท 3 และ4 พร้อมกับกระเป๋า2ใบ ช่วยประสานพาไปส่งที่ศูนย์พักพิงคนไร้ที่พึ่งจังหวัดนนทบุรี แต่นาย สิทธิชัยไม่ยอมอยู่ขอกลับมาที่โรงพัก เจ้าหน้าที่ตำรวจจึงพากลับมา จากการสอบถาม นาย สิทธิชัย พยายามจะฆ่าตัวตายมาแล้วหลายครั้ง 

นาย สิทธิชัย เล่าว่า เมื่อก่อนตนทำงานเป็นโบรกเกอร์และคอยประสานกับคนจีนในเรื่องของการหาสินค้าต่างๆ มีเงินมากถึง 20-30 ล้านบาท แต่งงานและมีลูก 4 คน ลูกสาว 2 คน ลูกชาย 2 คน ต่อมาได้ทะเลาะกับลูกสาวคนโต และมีปากเสียงกันบ่อยครั้ง และเคยพูดกับลูกทั้ง4คนว่า ถ้าไม่มีใครเลี้ยงดูตน ตนก็จะขายบ้าน ซึ่งลูกๆทั้ง4คนไม่มีใครรับปากจะเลี้ยงดูตน จึงตัดสินใจขายบ้านไปในราคา 7 ล้านกว่า และใช้ชีวิตโดยการขับรถไปเรื่อยๆ อาศัยนอนบนรถมา 11 ปี เหนื่อยตรงไหนก็จอดนอนตรงนั้นก่อนที่รถจะถูกขโมยไป ส่วนเงินที่ขายบ้านได้ ลูกๆก็มาหลอกเอาเงินไปจนหมด ทุกวันนี้ใช้เงินจากเบี้ยคนชรา เดือนละ 700 บาท และเบี้ยคนพิการ เดือนละ 800 บาท เนื่องจากขาข้างซ้ายมีอาการอ่อนแรง ก่อนหน้าจะมาอยู่ที่โรงพักตนอยู่แถวๆสายใต้และได้เจอกับผู้ชายคนนึงเขาช่วยพามาหาห้องเช่ารายวันอยู่แถวบางใหญ่ โดยจ่ายค่าเช่าวันละ 350 บาท ซึ่งทางเจ้าของห้องเช่าเห็นตนมาอยู่และไม่มีงานทำเลยจะหางานเกี่ยวกับการนวดให้ทำ โดยจะเลือกผู้หญิงมาให้ตนนวด แต่ตนปฏิเสธเพราะว่านวดไม่เป็น หลังจากนั้นไม่นานตนก็ต้องหนีออกมาเพราะว่าเจ้าของห้องเช่าเป็นได้พยายามทำอนาจารตน โดยการใช้มือล้วงไปที่อวัยวะเพศของตนและจับมือของตนไปจับอวัยวะเพศเขา ตนจึงหนีออกมาแต่ยังไม่ได้แจ้งความ 

นาย สิทธิชัย เล่าเพิ่มเติมอีกว่า ก่อนหน้านี้เจ้าหน้าที่ตำรวจเคยติดต่อลูกสาวคนโต เพื่อที่จะให้เขามารับ แต่ลูกสาวกลับบอกกลับมาว่า ให้พ่อไปตายซะ ซึ่งตนก็เสียใจมากและขอตัดขาดไม่เจอกันอีกต่อไป เคยฆ่าตัวตายมาแล้ว3ครั้ง โดยการกินยาเบื่อหนูแต่ก็ไม่ตาย เคยไปกระโดดน้ำแถวสะพานพระปิ่นก็มีคนช่วยไว้ เคยไปกระโดดน้ำที่บางแสนก็มีคนช่วยไว้อีก พอตนเข้ามาที่โรงพักบางใหญ่ เจ้าหน้าที่ตำรวจก็ให้ความช่วยเหลือ ทั้งเรื่องที่พัก อาหารการกิน ประสานพาไปยังศูนย์พักพิงคนไร้ที่พึ่ง แต่เจ้าหน้าที่ของศูนย์ฯไม่สามารถรับตนไว้ได้เนื่องจากบัตรประชาชนของตนมีพื้นเพอยู่ที่กรุงเทพ ทุกวันนี้ตนไม่รู้จะอยู่ไปทำไม แต่ตนอยากจะไปภูเก็ตเพื่อไปหางานทำ เพราะคิดว่าที่ภูเก็ตมีนักท่องเที่ยวที่เป็นคนจีนเยอะ ตนมีความสามารถช่วยในเรื่องแปลภาษาจีนได้ แต่หากไปแล้วไม่มีงานทำก็คงจะโดดลงทะเลให้จบไป.